Kral Nemrut mitolojisinin başka bir anlatımı ise şöyle kurgulanmıştır: Nemrut’un Sümer Akad devletinin kurucusu olan ve M.Ö. 2350’lerde yaşamış olan Sargon ’un torunu olma ihtimalinin daha güçlü bir olasılık olduğu ileri sürülmektedir.

Bir Kiş rahibinin gayri meşru çocuğu olarak dünyaya geldiği söylenen Sargon, Sarayda çalışırken Kiş kralı Urzuba’nın yakın adamı oluyor. Kısa zamanda vezirliğe yükseliyor ve tahtı ele geçiriyor. Diğer şehir devletleri üzerinde de egemenlik kurarak Akad kralı oluyor. Agade kendini kurduruyor Bulunan çiviyazısı tabletlerde bu durumdan bahsedilmektedir. Torunu Naram-Sin (Nemrut) devraldığı iktidarın sınırlarını daha fazla genişletmiştir. Halep’i, daha önce kimsenin ele geçiremediği Ebla’yı egemenlik sınırlarına katmıştır. Anadolu'ya geçerek etkinlik alanlarını genişletir.

Bilindiği gibi o dönem Asur egemenliği halklara çok çektiren bir hükümranlığa dönüşmüştür. Asur zulmünün sona erdirilmesi Ortadoğu halklarını birlikte karşı koyması sonucu, sona erdirilerek halklar rahat bir nefes almışlardır.

 Nemrut, babasının ölümünü hazmedemez. Bunu ölümsüzlüğü seçmediğine yorumlar. Kendisini ölümsüz ilan eder. Tanrısal bir güç olarak kendisine tapılmasını ister. Ölümsüz olabilmesi için de; her doğan çocuk için sırası gelen en yaşlının kurban edilmesini emreder. Bunun için yemin eder  

   Halk kralın bu emri karşında çaresiz kalır. Karşı koyacak gücü kendisinde bulamaz, kabul etmek zorundu kalarak, kurban vermeye devam eder. Her yeni doğumda, içlerinden sevdiklerini kurban verir. Böylece kendisi de bir ölümlü olan, fakat her kurbana karşılık hem kendi ömrünü uzatacağını, hem de iktidarını devam ettireceğini düşünür. 

Sarayın yapımında çalışırken bir bacağını kaybetmiş olan ve bundan dolayı halk içerisinde Topal olarak anılan kişi bu durumu kabullenmez. İçine sindiremez. Doğanın gücüne de sahip olmaya çalışan, kendini Tanrı yerine koyan, Nemrut'un düzenini reddeder. Topal yakalanarak Nemrut'un huzuruna getirilir. Topal, Kral Nemrut’un karşısında diz çökmez. Topal'ın   “ ölüm herkes içindir ”  sözü Tanrı kralı çok öfkelendirir.

 Doğum gelecek demektir. Soyun devamıdır. Yaşamdır. Ölüm acı ve hüzün demektir. İnsanlar yeni doğanın sevinç ve coşkusunu yaşayamazlar. Çünkü her doğumda içlerinden biri, değer verdikleri babalarından, atalarından birini doğal olmayan sebeplerden dolayı, sırf kralın ömrünü uzatmak için kurban vermektedirler. Vakitsiz kaybetmelere sadece kralın emri diyerek ses çıkaramayan halkın vicdanları yaralıdır. Nemrut’un öfkesi ve korkutucu gücünden dolayı sesini çıkaramayan halk Topalın boyun eğmemesiyle kendisinde bir cesaret ve güç bulmaya başlar.