Teknoloji hayatımızın merkezine oturdu. Artık neredeyse her anımız ekranlar aracılığıyla akıyor; mesajlar, bildirimler, sosyal medya paylaşımları… Peki, bu hızlı ve dijital yaşamın içinde insan olmayı unutmuyor muyuz?
Her gün onlarca haber okuyor, yüzlerce içerik tüketiyor, milyonlarca fikirle karşılaşıyoruz. Ama kaçımız bu bilgileri sindiriyor, üzerinde düşünüyor ya da gerçekten hissediyoruz? Dijital dünyanın hızına kapıldıkça, duygularımızı, empatiyi ve sabrı kaybetme tehlikesiyle karşı karşıyayız.
Oysa insan olmak; sadece düşünmek değil, anlamak, paylaşmak ve bazen de durup nefes almaktır. Bir mesajı yanıtlamadan önce bir dostun gözlerine bakmak, bir haberi okumadan önce kendi vicdanımızı sorgulamak, bir paylaşımı yapmadan önce ne hissettiğimizi bilmek… Bunlar, dijital çağın bize hatırlatması gereken küçük ama hayati detaylar.
Teknoloji bizi birbirimize yaklaştırabilir ama aynı zamanda uzaklaştırabilir de. Önemli olan, ekranların arkasında kaybolmadan, insanlığımızı korumayı başarabilmektir. Belki de en değerli devrim, hız değil, farkındalık devrimidir.