Siyasetin ‘cambazlıkları’ devrede.
Hem varım hem de yok um ikileminin siyaset kurumuna fayda sağlayacak, toplumu ise gerecek türden ustaca planlamaların devrede olduğu anları yaşıyoruz.
‘İstemem yan cebime koy’ halleri devrede.
Süslü, sert, cazibeli, milliyetçi, ülkücü, türkücü, vatansever, yurttaş sever, emekli, emekçi dostu, biraz muhafazakâr, biraz solcu, biraz demokrat, biraz İslamcı söylemlere, bir miktarda fedakârlık içeren davranış biçimlerine daha fazla tanıklık edeceğiz.
Cambazın ip üstündeki yürüyüşünü bize gösteriyorlar.
Pür dikkat kesilmiş izliyoruz
‘Düştü, düşecek’ endişesinin yoğunluğu içinde korku kulvarı güzergâhında yolculuğa çıkarılmış vaziyetteyiz.
Bir tarafta savaş ‘tamtamları’ çalıyor
Diğer tarafta çözümsüzlük masada
Çıkış yolunun olmadığını gösteriyorlar
Seçmenin gösterdiği çıkış yolundan sapıldığı için yön tayini artık seçmene ait değil, seçilene ait bir zemine çekilmiş durumda.
Cambazın ayakları titriyor
Ya da özellikle titretiyor cambaz ayaklarını
Siyaseten düşüşün zararlarını hesaplayalım diye
Cambazhanedeki ‘yankesicilik’ yöntemi gibi bir durum mu?
‘Cambaza bak Cambaza’ diyerek dikkatleri cambazın üzerine çekerek milletin cebinin boşaltılması gibi bir durumla karşı karşıyayız!
Vatandaş hep cambaza bakmaz ya!
Ya da elini cebinden çıkarmadan bakar cambaza
7 Haziran’da bunu bir miktar gerçekleştirdi vatandaş
Buna rağmen;
Mesajı alamayanlar/almak istemeyenler/
Kendisi için algılamayanlar/algılamak istemeyenler/
Erken bir seçim denemek istediğinde bu kez vatandaşın kendilerine cambazı işaret edeceğine inanmıyor olsa gerek.
**
Ve bugünden itibaren başlıyoruz,
Siyasetin ‘istemem yan cebime koy’ numaralarının tanıklığına.
Şimdilik ölü taklidi yapıyorlar
40’ı tamamlandığında ne olur?
Ya ruhuna El Fatiha!
Ya da ‘cambaz’ ı göstermeye devam