Şirvan Oktay Görer - Mümin AĞCAKAYA
TİGRİS HABER - Gerek ekonomik gerekse farklı nedenlerden köyden kente gelenlerin büyük kısmı bir süre sonra kurduğu hayalin gerçekleşmiyor. Bu durum pişmanlık yaratsa da, araya zaman girdiği için geri dönüş mümkün olmuyor.
Geri dönüşün tüm olanakları ortadan kalktığı için insanlar pişmanlıklarına sarılarak kent yaşamını sürdürmeye devam ediyor.
Diyarbakır kent merkezinde, köyden gelip dönemeyen, düşlediği hayali gerçekleştiremeyen, günübirlik kente gelip köylerine dönen vatandaşlarla görüştük, düşüncelerini sorduk.
Ne dediler?
‘Şehirde sorunları bitmiyor’
Köyden geleli ne kadar oldu?
“Bir saat oldu. Köy hayatı daha güzel, daha rahattır. Buradaki insanların hepsinin psikolojisi bozulmuş. Kira sorunu, elektrik sorunu, daha sayayım mı? Bu bir gerçektir. Hele bir de kiracıysan. Köyde en azından huzur var, en azından özgürlük var. Trafik sorunu yok. Valla ben şimdi köyüme gitmek isterim.”
‘Maddi imkânlar olsa köye giderdim’
“Yani iyi kötü bir idare de biraz evimizi idare ettik. Dedik yine Allah korusun yine el ayağa düşmeden kendimize köyümüze gideriz yani. Ama maddi durum yok. Durumlarımız yok. Durum olsaydı vallahi köye gideriz. Yani kendi bahçemizi kendimiz eksek, biçsek, daha sağlıklıdır. Hani burada hiçbir şey sağlıklı değil. Her şey ateş pahası.
‘Köy Hayatı Candır’
35 yıl önce geldik. Beklediğim gibi olmadı, ancak dönemedim. Allah'ım; perişanlık, yokluk. Köy hayatı başka. Kafanı dinliyorsun, hem temiz oksijen alıyorsun, hem çalışıyorsun. Köyde evin olursa iyidir. 1 inek, 5-6 tavuk olsa yeter.
‘Emekliler için köy nimettir’
Tabii bir emekli olan bilir, köyde bir yeri olsa onun için bulunmaz nimettir. Ha şimdi buradaki emekliler diyor ki ben evin kirasını ödeyemiyorum. Köyde olsa fazla bir sorun olmaz.
‘Şehirde hayat zor, geri de dönemiyoruz’
Ya imkân olursa tabii ki döneriz. İstiyoruz, kendi memleketimiz, toprağımızda bırakılmaz tabii. Şehirde yaşam nasıl? Yaşam şu anda şehirde sıkıntılıdır. Yapamıyoruz. Yaşayamıyoruz. Hayat şartları zorlaştı. Yapamıyoruz şu anda.