VİDEO - Önce çatışmalar, sonra kriz vurdu

Sait BAYRAM’ın Özel Haberi

Kamera: Mevlüt BAĞIRMAZ

TİGRİS HABER - Bir dönem Hevsel Bahçelerinde toplanan otları çarşının kaldırımlarında satan kadınlardan adını alan Aşefçiler Çarşısı, geçmişi mumla arıyor. Şimdi çarşıda her şey satılıyor, ancak, hewsel bahçelerinden getirdikleri ot ürünleri satan kadınların kurduğu tezgahlar yok.

Sakatatçıdan, hediyelik eşyaya, manavdan elektronik eşya satan dükkânlara kadar her şeyin olduğu Çarşı’da en çok manifaturacı dükkânı var. Çarşının esnafı erkeklerden oluşsa da müşterilerin neredeyse tamamı kadın. Bir tek kaldırımlarda Hevsel Bahçeleri’nden getirilmiş otları, sebzeleri satan o kadınlara ve kurdukları tezgâhlara artık rastlamaz olduk.

En büyük darbe çatışmalardan dolayı

Aşefçiler Çarşısı esnafı en büyük darbeyi, 2016 yılında Sur’da yaşanan çatışmalardan yedi. 1 yılı aşkın bir süre dükkânları kapalı kalan esnaflar, toparlanmaya çalışırken, bu kez de son yıllardaki ekonomik krizden nasibini aldı. Sürekli sıkıntı yaşayan çarşı esnafının ekonomik sıkıntısı had safhaya ulaştı.

Diyarbakır’ın en ekonomik alışveriş çarşısı olarak nam salan ve bir dönem yoğun ilgi gören Aşefçiler, bu aralar deyim yerindeyse sinek avlıyor. Ürünlerini hesaplı ve keseye uygun satmalarına rağmen, krizden etkilenen esnaflar, eski günleri arar oldu. Aşefçiler çarşısı esnafı, geçmiş yıllara oranla vatandaşın alım gücünün giderek düştüğünü ve bundan kendilerinin de büyük oranda etkilendiklerini söyledi.

Aşefçilerin Çarşısı Hikâyesi!

Aşefçiler Çarşısı, kaldırımlarında hevsel bahçelerinde yetişen endemik bitkileri satan kadınlardan alıyor adını. Aşef, sebze fidelerinin toprağını kabartmak, fidelerin çevresindeki yabani otları, kurumuş yaprakları temizlemek işine deniyor. Aşef işini yapana Aşefçi deniyor. Hevsel Bahçeleri’nde aşef işini kadınlar yapıyor.

Suriçi’ndeki çarşıya Aşefçiler Çarşısı denmesinin hikâyesi ise şöyle: Hevsel Bahçeleri’nde aşefçi olarak çalışan kadınlar, akşama doğru topladıkları otları bu çarşıya getirir; kaliteli olanlar bahçe sahibinin anlaşmalı olduğu sebzecilere verilirdi. Kalitesiz olanlar, yani çürük, ezik olanlar ise aşefçi kadınlara kalırdı. Onlar da adı Aşefçiler Çarşısı’na çıkan çarşının kaldırımında satarak nafakalarını çıkarırlardı.