VİDEO - Şiirleriyle baş başa yalnız bir yaşam

Mümin AĞCAKAYA

TİGRİS HABER - Ciğerci usta benimki biraz dertli olsun/ ha unutma acısı bol olsun/ Çünkü benim acım daha da çok/ Acısı bahan, acısızı sahan.

Diyarbakır Hani ilçesinde doğan şair Mehmed Şayeddin Çelik’in hayat hikâyesi oldukça dramatik. Hani neredeyse yaşadıkları onu şair yaptı denebilecek türden. İlkokulu Hani’de, ortaokulu da Diyarbakır’da bitiren Mehmed Şayeddin’in yaşamın acımasız yükü daha küçük yaşlarda omuzlarına biner. Ortaokulu bitirdiği süreçte 1975 yılında Lice depremi olur. Depremden 40 gün sonra babasını kalp krizinden hayatını kaybeder.

Küçük yaşlarda yaşamın ağır yükü omuzlarda

Nüfusu kalabalık bir ailedir. Evde babasının iki evliliğinden üç erkek dört de kız kardeşi vardır. Evin en büyük erkek çocuğu olduğu için de, geçim sorumluluğu üzerine düşer. Birçok inşaat şirketlerinde çalışmaya başlar. Daha sonra oto tamirciliği ve daha sonraları da şoförlük yapmaya başlar. Kamyonlarda petrol taşımacılığı yapar.

Deprem ve sonrasında babasının ölümü onu derinden etkiler. Zaman bulduğunda ilkokul zamanlarında merak sardığı ve sevdiği şiirler yazmaya devam eder. Boş zamanlarında yazdıklarını bir kenara bırakır. Kardeşlerinin hepsini evlendirir.

Daha sonra beş çocuğu ile birlikte İstanbul’a taşınmak zorunda kalır. 15 sene bir şirkette çalışır. Bu işten emekli de olur. Bu arada çocuklarının hepsini okutur. Üçü üniversite ikisi de lise mezunu olur. Erkek çocukları şimdi yurt dışında kendi mesleğini yapmaktadırlar. İki kızını da evlendirir.

Sen nereye gidiyorsun?/ Beni bırakıp da gidiyorsun/ İstersen önce Ongözlü’ye gidelim./ Yeterki beraber gidelim./Acelen varsa beni Mardinkapı Mezarlığına götür./ Ama beraber Caney.

Annesini ve eşini de kanserden kaybeden şair Şayeddin Çelik şimdi Diyarbakır’da evinde tek başına yaşıyor. Zaman zaman ilkokulda başladığı şiirler yazmaya devam ediyor. Annesi ve eşini kanserden kaybetmesi onu derinden etkiler. Bu yüzden çıkardığı ilk kitabına; ‘Özür Diliyorum Anne’ adını verir.

Kalabalık aileden tek başına yaşama

Emekli olduğu için de kimseye maddi olarak bir bağımlılığı olmayan Çelik’i en çok etkileyen şimdi yurt dışında yaşayan erkek çocuklarının geriye dönüp bakmamasıdır. Bu durum onda derin bir burukluk yaratmasına rağmen;’Onlar iyi olsunlar yeter, benim maddi bir ihtiyacım yok’ diyor. Şimdi evde kalabalık bir aile yaşamından evde tek şiirleriyle baş başa yaşamını sürdürüyor.