VİDEO - Sur’da güneşin batışı bir başka

Mümin Ağcakaya - Özel

TİGRİS HABER - Diyarbakır’da güneşin batışı, ayın doğumunu izlemek ayrı bir güzelliktir. Başka şehirlere benzemez. Kadim kente bambaşka bir hava katar. Ayrı bir hüzün çöker.

Gecenin karanlığının yarıldığı, gün ışığının süzülmeye başladığında; Hevsel’i sarıp sarmalayan, güzelliğini içine hapseden sis; güneşe daha fazla dayanamayarak yavaşça dağılmaya başlar. Gecenin karanlığına saklanan Hevsel Bahçeleri bütün güzelliğiyle ortaya çıkar. Gece boyunca Dicle’nin koynunda dinlenen Hevsel’in her tarafından hayat fışkırmaya başlar. Dicle’nin verimli yatağında çatlayan karpuzları, gökyüzünde özgürce uçan güvercinlerin kentin ayrı bir güzelliğidir. Sesler, renkler ve kokular birbirine karışır. Hevsel bütün güzelliğiyle, tadlarıyla, kokularıyla bereketini sunmaya hazırdır.

Akşam karanlığının çökmesiyle içinde yaşayan canlılara kol kanat geren Hevsel Bahçeleri onları sarıp sarmalar, gecenin sisi de vadi boyunca üzerini bir yorgan gibi örter.

Günün yorgunluğunu geride bırakıp gecenin gizemli karanlığına terk eden güneş kenti terk ederken romantik bir havaya bürünür. Yavaş yavaş kentin ufkunda sabah yeniden doğmak üzere; şairlere, âşıklara ilham kaynağı olacak romantik bir havada gözden kaybolur.

Gecenin karanlığının üzerine doğan ay yıldızları arkasına alarak doğan ay şairlere ve âşıklara yeni bir ilham kaynağı olur.

Burçlardan ve surların üzerinden bakıldığında dolunayın çok az kentin üzerinde bu kadar romantik ve gizemli bir hava yaratır. Ayın şavkı sessizce ve durgun akan Dicle’ye vurduğunda insanın gözlerini nasıl da alır. Sanki insanın yüzüne bir ayna tutar. Sessizce, acılarını içine hapsederek, geçtiği yerlerdeki dağların, ovaların acılarını, hüzünlerini de yüklenerek, ağıtları da sesine katarak, yorgunluğuna aldırmadan geçtiği yerlere hayat vererek yoluna devam eder durur.

İyileşmeye yüz tutmuş bir yaraya dokunulduğunda üzerindeki kabuğun acısını içine hapsetmeye çalıştığını hissedebilmek gibi; binlerce yıla tanıklık eden konakların, kuçelerin, surların bazalt taşlarına dokunduğunda, tıpkı kabuk bağlamaya yüz tutmuş yaranın acıyı içine hapsettiği gibi acısını hissedebilir, içine sinmiş öfkesini duyabilirsin.

Güneşin gökyüzünü terki diyar ederken acısını, öfkesini içine hapsederek, uzun gecenin gizemli karanlığı içinde kaybolmak istercesine suskunluğuna gömülür.

Âşık olunacak bir kenttir Diyarbekir. Güneşin her batışı hüzünlüdür. Güneş yeniden doğuşa gebe olarak, umutla kentin semalarından kaybolur. Sessizliğe bürünen kent gecenin karanlık örtüsü altında sesini de yitirir.