KENDİN OL, MASKESİZ OL (2)
Sen kendinsin. Kendinle barışık olduğun için de insanları seviyorsun.
“yıllanmış yüreğimi dizeler içinde sunuyorum
hadi yudumla
âşkın en yalansızına çağıran bir duyarlık bu
içtenliğin sevinciyle gözleri taşıran, köpüklü”
Ah ama dünya, açıklığın olduğu berrak bir dünya değil! Köprünün altından çok sular akmış! Artık çamurlu bir hayattır söz konusu olan:
“suların kirletildiğini gördüm
acının böylesinde yanmışlığım yoktu
neyseki köpükleri vardı, öyle ak
akasyalarını yitirmiyordu”
Ezik insanlar, kompleksli ve güvenilmezdir.
“ah, insanların hali belki ülkemden çok kahrediyor beni
insanlar küçük ve ufku dar
sürekli birbirlerine kötülük düşünmekte
sözle değişmiyor ne yazık ki ne bir insan ne bir ülke...”
Yardım için uzattığın ellerinde, diş izlerine alışman gerekiyordur.
koynumda sancılacak yer kalmadı
korumam artık dost görünenleri
onca acılı deneyden sonra korumam artık
biri adamsa adamdır, gerisi boşuna çaba”
İnsan, nasıl kendisi olmaz? Ya, başkası nasıl olunur, demeyin! Yaşadıklarınızı bir düşünün ve gözlemleyin. Tek yüzlü insanlar ne kadar da azalmış!
“çaresizliğin bin bir yüzü var, benim yüzüm bir
yalan söylemesini öğrenmem gerek
yüzümün sayısını arttırmalıyım, yalanı öğrenmem gerek
fotoğraflarımın çerçevesini de indirdim, rahat akmalıyım”
Baskıcı bir toplumda, insanın yüreği varsa nasıl kanamasın?
“hey dünya, sen biliyorsun, sen söyle
tarihin kanayan yerlerinde, kuşatılmış ülkelerde
insanlar hangi gerekçelerle sürülüyor gurbete
ben hiç bilmiyorum, hem nerden bilebilirim
adlarını bile unuttuğum sömürgeler öyle uzak
ve yüreğim hiç kanamıyor ve biz hiç öldürülmüyoruz
sahi postu çil çil benekli kaplanı haklıyorlar ya
gözyaşları diniyor, kahkahalar havalanıyor hey dünya
sen söylemesen, ben nerden bileceğim
insan alnına düşen hiçbir gölge mutlak değildir”
Maskeli bir toplumda maskesiz yaşamak, ne kadar da aykırı olmuş! Herkesin burkalı olduğu bir toplumda, başı açık dolaşmak kadar ölümcül olmuş insanın kendisi olması! Müslüman mahallesinde salyangoz satmak kadar aykırı olmuş insanın içinin dışının bir olması! Sesli düşünmek, bir nevi çıplaklar kampında şortla dolaşmak kadar “görgüsüz” ve “avam” sayılır olmuş artık!
“ya çocuk kalmak gerekiyor ya doruklara çıkmak
yoksa uzatmalı barbar bir gece
karartır içimizdeki ışığı sinsice…”
Ah, maskesiz bir hayat adına sevgiler ve saygılarımla…
*ALTINA AD YAZILMAMIŞ ŞİİRLER: Aydın ALP-RUHLAR MAHŞERİ (TOPLU ŞİİRLER
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.