Muhalefetin varlığı ve aktifliği demokrasilerde sistemlerin garantörüdür. Muhalefetin çözümsüzlüğü, zayıflığı ya da etkisizliği sistemleri gelecekte ciddi sıkıntılara sokmaktadır. Bu yüzden muhalefetin görevi sistemlerin geleceği ve toplumların güvenliği ve esenliği açısından önemlidir. Ama maalesef hem önceki dönemde etkisizliği hem de 28 Mayıs seçimi sonrası muhalefetin yaşamış olduğu karmaşa sadece seçmen kitlelerinde umutsuzluk ve kararsızlık yaratmakla kalmadı; iktidar muhalefet arasında kurulması gereken dengeleri de alt üst etti.

Siyaset aynı zamanda çözüm üreten kurum olması gerektiğine göre neden etkisiz kalıyor. Burada sorunun kaynağını kendisinde de görmesi gerekmiyor mu? Çözüm üretilemiyorsa ya da ürettiği çözümleri geniş kesimlere yeterince anlatılamıyorsa ve ikna edilemiyorsa ortada bir sorun var demektir. Ya çözümü ya da anlatıcıları gözden geçirmek gerekmiyor mu?

Etkisiz bir muhalefetin yaratacağı sonuçlar genellikle ülkeler açısında hiç de olumlu sonuçlar doğurmamaktadır.

Bu açıdan muhalefet partilerinin kendi iç sorunlarını bir an önce çözüme kavuşturup seçmen kitlesinin karşısına çıkmaları gerekmektedir. Yaşanan ekonomik sorunlar ve hayatın zorlukları dikkate alındığında ve yaklaşan yerel seçimler de dikkate alındığında muhalefet boşluğu bir an önce doldurulmalıdır. Hayat boşluğu kabul etmiyor. Mutlaka bir biçimde doluyor. Yaşanan muhalefet belirsizliğinin, umut olamamanın faturasını ödemek kolay olamayacağı gibi, vebali de bir o kadar ağır olacaktır. Muhalefet boşluğu özellikle kentlerde derin yoksulluğu yaşayanların içine düştükleri umutsuzluk ve bezginlik her geçen gün artıyor. Günü geçirmek bile önemli hale gelirken, hayat yoksulluk ve yokluk içinde hayatta kalmaya çalışanlar için yaşam gün geçtikçe anlamını kaybetmeye başlıyor. Bu yüzden nasıl bir çözüm gücü ve umut olacaklarını, yola nasıl devam edeceklerini, çözüm reçetelerini ve sorunları çözmede ne kadar iddialı olduklarını ortaya koyup, ikna etmeleri gerekiyor.