Ramazan Özpamuk

Ramazan Özpamuk

Yalnızlık

Yalnızlık

İnsan tarih boyunca kendi kişilik ve karakter gelişimi bir sosyal ağ içinde kurduğu ilişkiyle korusa da ,yalnızlık ve tek başınalık onun vazgeçilmez bir eylem biçimidir. Bilinçli, yaratıcı yalnızlık ile zoraki ,dışsal yalnızlık arasında farklar vardır. Elbette bizim burada ele alacağımız yaratıcı ve öğretici bir yalnızlığın hayatımızın belli dönemlerinde ihtiyaç duyduğumuz, ama bir türlü gerçekleştiremediğimiz bir eylem biçimidir.

Doğayla yalnız kalmak, içice olmak hemen hemen hepimizin ortak özlemidir, bir dağ başında, bir kulübede yalnız kalmak, ağaçlarla kuşlarla konuşabilmek ve gökyüzünün o mavi berraklığı uçsuz bucaksız derinliğini ve derin Bir vadide avazın çıktığı kadar bağırabilmek ,sesini dinleyebilmek, kıvrımlı dağların arasında Nazlı Nazlı akan suyun sesini yüreğinde hissedebilmek, yapraklar arasında ışıldayan güneşin ışınlarını duyabilmek gibi düşlerimiz olduğu gibi gerçekleştirip başaranlarımız da vardır.

Hayatımızın bir anında bir yerlerde gidip yalnız kalabilmek ihtiyacını çok duymuşuzdur. yalnız kalma ihtiyacı hepimizin ortak bir duygusudur. neredeyse buna ihtiyaç duymayanımız yoktur. Kalabalıklar ve iç içe geçmişlikler, işin stresi bazen çok bunaltıcı gelir insana, insan düşünme yoğunlaşma zamanı duyamaz. İnsan yalnızken belleği ile kendisi ile diyalog içine girer Gönün yorgunluğu ve stresinden dolayı fazla düşünemez

Doğu toplumlarında aşırı toplumcu oluşumuz dan dolayı, birey olmak ,kendi olmak, neredeyse sıfırdır, toplumcu belleğin düşünce ve algı kalıpları yaratıcı ve üretici değildir ,birbirlerine benzeşen yaşam tarzları düşünce ve davranış biçimleri çokça görülür, farklı olmak onun ayırdına varmak neredeyse çok azdır.

Tarihte bütün peygamberler filozoflar yaratıcı dehalar yalnızlığın nimetlerinden en iyi faydalanmış tarihi kişilikler dir ilahi ve felsefi buluşlarını yalnızken ortaya çıkarmışlardır insan yalnızken üretkendir yalnızken ruhunun bilgi beceri ve yeteneklerini açığa çıkarabilir onların tarihi ile ilahi kişiliği içsel yalnızlıkların devinimlerinden ve zihnin kıvrımlarından geçen histerik eksilmeler bir düşünsel patlamaya dönüşmüştür ve bu patlamadır ki, aradan bin yıllar geçmesine rağmen, onların düşünceleri fikirleri bugün hala toplumun davranış ve yaşam biçimi üzerinde gücünü koruyabilmiştir .

İnsan hayatı boyunca sürekli dingin bir iç huzuru aramıştır yüreğinin en zirvesine çıkıp duygularını yaşamını ve çevresini bir başkasıymış gibi izlemek istemiştir. yalnızken insan çok güzel empati kurma yeteneğini kazanır, insanın kendini keşfetmesi de yalnızken olur, kendini kendinde arama ve keşfetme gücü ve kudreti yakaladığı an, en mutlu andır. İnsan burada olgunlaşır pişer gelişir ve büyür, bu durum ruhun Özgür bırakma anidir.

Yalnızlık yüceltici bir manevi deneyimdir, onun ikliminde ıslanan bilinç ve ruh mantığın sahibi olur ,ince eleyip sık Dokur ,yaratıcı yalnızlığın sahipleri derin düşüncelere daldıklarında, Engin sessizliğin tohumlarını da ruhlarına ekerler

Derin içsel yalnızlıkları yaşayanların sözleri yürekte güneş gibi açar, kısır tekdüze yaşanmışlıkların kabuklarını kırarak, naif naif yüreği dokunurlar, onların sözleri kendi yalnızlıkların da örselenir en uzak menzile varan sözleri kendi yalnızlıkların gerilmesinden ortaya çıkar

İçsel yalnızlık acıların verdiği yaraları iyileştirir, hayatın o kahredici, bunaltıcı ,sıkıcı ve tekdüze hayatından çıkıp uzaklaşmak ister.yalnızlık onarıcıdır. Kargaşanın ötesinden insanı alıp huzura kavuşturur, acılara katlanmak ve baş edebilmek için yalnızlığın dingin sularında yol almak düşünmek  ihtiyacı duyar. Vicdanın mantığın ve duyguların sesini usulca kendine yönetebilme gücü ve iradesidir. kendini kendinde kavgaya tutuşturma halidir. yenilmek ile yemek arasında tarihi Bir dönüm noktasıdır Yalnızlığın o yüceltici ve manevi deneyimine kavuşmamış insanlar, hayatı boyunca hiçbir şey Üretememiş bilgi ve becerisini açığa çıkaramamış ,iki güzel etkileyici bir iki kelimeyi bir araya getirememiş, ve beş dakika kesintisiz bir konu hakkında konuşamamış huzursuz yüreklerdir. Zeki ve akıllı insanlar yalnızken düşünce ve hayal güçleri ile o anı O zamanı en iyi eğlenceye çeviren mükemmel insanlardır

 Yalnızlığın gücünü yakalayamayan insanlar başkalarıyla da çoğalamazlar...

Önceki ve Sonraki Yazılar
Ramazan Özpamuk Arşivi
SON YAZILAR