Pis; kötü kokan çerçöp, koku salgılayan temizlikten nasibini almamış, hijyene önem vermeyen kir-pas içinde topluma karışan kokan-kokuşan kişiye denir…

İnsan eliyle kirletilen çevre su havzaları; gölet, çay-dere, deniz ve akarsu yatakları kirlilikten dolayı koku salan salgılayan cisme, nesneye canlıya pis denir...

Pis, çok geniş anlamlı, bireylere göre değişkenlik gösteren bir sözcüktür, kimi zaman kokuya, kimi zaman göz kirliliğine, bazen de salaş-pejmürde giyime de pis denir.

Bireylerin bakış açısına bağlıdır, mükemmeliyetin zıt anlamlısı da diyebiliriz…

Pis ve kötü bazen birbirlerini tamamlayan iki sözcüktür, kirli ve pis birbirine yakın sözcükler olsa bile aslında eş anlamlı değiller, birbirlerini besleyen iki sözcüktür.

Kir yıkanınca geçen bir olgudur, pisin temizliği zaman ister, emek ister sabır ister!

Pis; illaki kirlilikten gelen bir olgu değildir, halk dilinde cimri, egoist, tekçi zihniyete pis sözcüğü reva görülmüştür. Suratsız, yüzü gülücükten muaf, tahammülsüz, topluma hiçbir katkısı olmayan, sadece oksijen tüketen, tabiri caizse lanet kişilere de pis sözcüğü yakıştırılır…

Pis, kir, cümle içinde mecazen kullanılır…

Beğenilmeyecek olan, kötü, zararlı, çirkin, sevimsiz olan, içinden çıkılması çok güç olan karışık, boğazına kadar pisliğe kadar batmak…

Pis-pis gülme/k!

Pis işlere karışma-bulaşma!

Bana öyle pis-pis bakma!

Kötü espri yapanlara, uygunsuz davranışlarda bulunanlara cümle içinde, ne pis adamsın söylevi yakıştırılır…

Pis; tiksinti veren, tiksinti duygusu uyandıran, göz zevkini bir canlının murdarlığa gömen, görüntüleri yürek sızlatan olaylar silsilesi!

Kanalizasyon patlağından dolayı etrafa saçılan pisliklerden oluşan koku ve görüntü gizliliği iğrençlik sınıfına girer…

Kanalvizyon medyanın dezenformasyon, algı operasyonları, montaj görüntüler de iğrençlik sınıfına dahildir…

Pis u heram; üstü başı kirli-pis olan kokan, peşmurde kıyafetli, sokakta yaşayan şarapçılar, çöplükten beslenen akli ziyanlara yakıştırılan bir sözcüktür, diğer bir açıklaması da ‘Abdest Bozandır!’

Pis bakkal; sinekli bakkala eşdeğer ve bir tık ilerisi, cimri, kalitesiz, çarık-çürük mal satan kişilere söylenen sözcük ve takılan lakaptır…

Pis bıyık; bıyık çeşitlerini analiz edince karşımıza çıkan siyasal bır bıyıktır, faşizmi temsil eder, uçları sarkıktır aynı zamanda bu bıyık çeşitini genelde mafya ve uzantılarının kullandığı bir bıyık çeşididir…

Pislik nedir; bulunmaması gereken yerde bulunan cisme, nesneye, canlıya denir.

“Dersimiz Felsefe; hoca derse girdi…

-Arkadaşlar bana pisliğin tarifini kim yapabilir?

Birer-birer cevap verdik ama hoca hiç birimizinkini doğru kabul etmedi…

-O zaman siz yapın pisliğin tarifini hocam!

Hoca ayağıya kalktı ve:

-Pislik bulunmaması yerde bulunan şey veya canlıdır…

-Nasıl yani hocam?

–Çok basit arkadaşlar!

Örneğin; annenizin veya sevdiğinizin saçını öper koklarsınız, ama o saçın bir telini dahi yemek tabağınızda görseniz, iğrenirsiniz ve o saç tabağı pisletmiştir, o tabak pislik olmuştur.

Yine tabağınızdaki yemeğin yağına suyuna ekmek banarak yersiniz, ama o yağın bir damlası bile elbisenizin üzerine damlasa bile o yağ artık bir pislik olur, sizin için ve bir kimse bulunmaması bir makamda bulunuyorsa, unutmayın o da bir pisliktir…”

Pis, edebiyatta mecaz olarak kullanılan sözcüktür, cümle içinde kullanılır ve cümleleri zenginleştirir…

Pislik-pislik gülmeye gidiyorum…

Pis-pislik, çok geniş anlamlı sözcük olduğundan kirlilik-göz zevkini pisliğe, pislik de iğrençliğe dönüşür!