Başlığa cevap verebilmek için kitap fuarlarının amaç ve önemine bakmalıyız. Kitap fuarları, yalnızca kitapların tanıtıldığı bir yer değil; aynı zamanda toplumun “her kesiminin” bir araya gelerek kültürel zenginlikleri keşfettiği, tartıştığı ve paylaştığı önemli platformlardır. Bu etkinlikler sayesinde okuma alışkanlığı teşvik edilir, genç nesiller kitaplarla tanışır böylece kültürel etkileşim artar.

Kitap fuarları; yazar, yayıncı, dağıtımcı, matbaacı, grafiker, okuyucu gibi yayıncılık sektörünün tüm paydaşlarının buluşma noktasıdır. Kitap fuarlarında okurlar yazarlarla doğrudan iletişime geçebilir, panel ve söyleşilere katılabilir, yayıncılarla sohbet edebilir.

Emekli bir öğretmen olarak çalıştığım süreç içinde öğrencilerimi kitap fuarlarına hep götürdüm. Çünkü kitap fuarlarında öğrenci gruplarının fuar gezilerinin öğrencilere katkısının çok büyük olduğuna inanlardandım. Okul yönetimleri, öğrencilere kitap okuma, kitaplarla iç içe olma, evinde kendine ait bir kütüphane oluşturma bilinci ve kitap okuma zevkini kazandırma amacıyla kitap fuarlarına geziler düzenlerler. Kitap fuarı gezilerinde öğrencilerin, ünlü yazarlarla bir araya gelme hatta sohbet etme şansları vardır. Ayrıca merak ettikleri kitapları inceleme fırsatı bularak, çeşitli türlerde kitaplarla tanışırlar. Gezi sonunda hem eğlendikleri hem de birçok farklı kaynağı bir arada görmenin mutluluğunu yaşayarak okullarına geri dönmüş olurlar.

Bu denli öneme sahip kitap fuarlarının son günlerdeki “bana göre” yanlışlıklarına bakalım isterim. Bölgemiz lokasyonunda yapılan kitap fuarlarını düzenleyen kurum ve sponsorların siyasi gücü ön planda tutularak konuk yazarlar davet ediliyor. Bu da bir takım küskünlüklere neden oluyor. Örneğin, “X” kitap fuarı düzenleme kurulu adeta güvenlik soruşturması yaparak Kürt yazarları veto ediyor. Bir diğer fuar organizasyonu Kürt yayınevlerini dolayısıyla Kürt yazarları davet ederken aslında Kürt olan ama Kürtçe konuşamayan, yazamayan onlara göre Türk olan yazarları davet etmeyerek yine küskünlüklere davetiye çıkarıyor. Yanlış bu. Bu ayrımcılığa lütfen son verelim zira kitap fuarları oldukça zengin bir kültürel etkinliktir, dili var ama ırkı yoktur. Zenginliğini tüm dillerden, dinlerden, ırklardan alır. Buna devam ederseniz ben de bir yazar olarak size şu soruyu sorarım: batıdakilere göre Kürt olan, doğudakilere göre Türk olan ben; Kî ne em?

Ayrıca bu konuda bir eksikliğe de değinmek istiyorum. Geçen gün Diyarbakır Dağ Kapı meydanının oradan geçiyordum. Bir hareketlilik gördüm. “Nedir bu?” diye sorunca, “Kürt Kitap Fuarı, sen de yazarsan, ma niye xeberin yoxtur xoce?” cevabını aldım. Meğer sorduğum kişi beni tanıyormuş. “Hade benim haberim yoktur ya, PEN,{İngilizce, poets (şairler), playwrights (oyun yazarları), essayists (denemeciler) ve novelists (romancılar)} Yazarlar Derneğinin Diyarbakır temsilcisi Yazar Şeyhmus DİKEN’in neden haberi olmadı?” sorusu ister istemez dilimden döküldü…

Hoşça ve dostça kalınız Değerli Okurlar…

Eğitimci Yazar Birsen İNAL