Çok genel yaygın bir hastalıkla yüz yüzeyiz. Her birimiz de çok yakın, potansiyel müşterisi olmamıza rağmen, uyandığımız her sabah yakınlarımızda bulunan birilerinin corona denen illetten ölmemiş olmasına seviniyorduk.

Ancak son zamanlarda öyle değil.

Hüzünlü uyanmalar yaşıyoruz artık. Tanıdığımız, bildiğimiz, komşumuz, arkadaşımız, bir büyüğümüz, bir küçüğümüzün mutlaka corona testinin pozitif olduğunu, bunun yanı sıra birkaçının da aramızdan ayrıldığına tanıklık ediyoruz. Bir hatta iki ay sonra aramızdan ayrılanların olduğunu öğrenmek ise başka bir sıkıntı yaratıyor insan ruhunda.

Ailelere başsağlığı ve sabır dilemekten başka da yapabileceğimiz bir şey yok, aynı mahallede, aynı ilçede, köyde, kente olmamıza rağmen.

Hastalanana da, aramızdan ayrılana da uzağız!

Bütün yakınlarımıza uzağız.

Marttan Eylül’e, 7 aylık sürecin ruh halimizde yarattığı tahribatı ki, bu 7 aya daha ne kadar yeni bir zamanın ekleneceğini de öngöremediğimiz için, ileri zamanlardaki ruh halimizin nasıl olacağını da hesaplayamıyoruz.

Neyse, ne olacaksa olacak artık, yapılacak bir şey yok.

Yapılacak şey; kalanların, yani devam edenlerin, devam ettikleri süre içinde kadir kıymet bilme konusunda sağlıklı bir çaba içinde olması.

**

İktidar bu konuda, yani kadir kıymet bilme! Konusunda çok duyarlı!

Ankaralardan Bakanını Diyarbakır’a göndermiş, yatırım müjdesi veriyor.

Niye? Sizi de memnun etmek çok zor, sevgili Diyarbakırlılar.

Millet bahçesi yatırım değil mi?

Başkaları bir bahçeye hasret, bize verilen müjde 3 adet bahçe.

Sabahtan akşama kadar yayıl, takla at, yuvarlan.

Zaten başka ne işimiz var ki?

Uykumuz gelince de çimlerde bol, bol uyuruz!

Eh artık!

Hüzünsüz ve huzurlu uyanmalar olsun, hep birlikte olsun!

Naci Sapan