Barışın önemi ve kardeşliğin lüzumuna inanan biriyim.

Silahların susması, ateş etmenin ara verilmesi ve barışa zemin hazırlanması sevindiğim bir durumdur.

Barış süreci mağlubiyet/zafer olmaktan çok, anaların feryadı, çocukların yetim, kadınların kocasız, bedenlerin cansız ve insanların yurtsuz olmasının önüne geçilmesi daha önemlidir.

Her ne kadar sivil hassasiyet gösterilse de, uluslararası anlaşmalara riayet edilse de, insan hakları aktivistleri etkin görev yapsa da savaş/operasyonlar da en büyük mağduriyeti siviller yaşar.

Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem:

"Müminler birbirini sevmede, birbirine karşı sevgi ve merhamet göstermede tek bir beden gibidir. O bedenin bir organı acı çektiği zaman bedenin diğer organları da uykusuzluk ve yüksek ateş çekerler.(Müslim)

Onun için ABD ile varılan 120 saatlik ara ve Rusya ile 150 saatlik mutabakat sivil halk açısında bir zaferdir.

İşin acı tarafı kardeşlerin savaşması ve iki emperyal gücün taraf olup bizimle masaya oturmasıdır.

Şunu iyi bilmeliyiz ki "ayıdan post gavurdan dost olmaz"

Müslüman’ın Müslüman kardeşinden başka gerçek dostu yoktur.

Gerçek manada kardeşlik ancak imanla olur öyle ise kardeş olalım.

Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem:

"Müslüman, Müslüman’ın kardeşidir. Ona zulmetmez, haksızlık yapmaz, onu düşmana teslim etmez. Müslüman kardeşinin ihtiyacını gideren kimsenin Allah da ihtiyacını giderir. Kim bir müslümandan bir sıkıntıyı giderirse, Allah Teâlâ o kimsenin kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir. Kim bir Müslüman’ın ayıp ve kusurunu örterse, Allah Teâlâ da o kimsenin ayıp ve kusurunu örter." (Buhari, Müslim, Tirmizi, Ibni Mace ve Ebu Davud)

ABD ve Rusya:

"Demokrasi", "halkların kardeşliği", "faşizme karşı omuz omuza", Özgürlük, "Gerici", "Şeriat"... gibi kulağa hoş gelen ideallerle kendilerini kamufle etmede başarılı olmuşlardır.

Çıkar ve emperyal emelleri için halkları bir birine düşürerek kardeşi kardeşe kırdırmışlardır.

Kardeşlerin kavgası veya ABD ile Rusya’ya sırtını dayayıp silahlı mücadele edilmesi yanlışların en büyüğüdür.

Kendilerini onlara teslim edilmesi ise "etin kediye teslim" edilmesinden farksız değildir.

Bu iki güç: çıkarlarından öteye kimseye faydası olmamış ve olmazda.

Maide süresi 51 ayet:

"Ey iman edenler! Yahudileri ve Hıristiyanları veli edinmeyin. Onlar birbirlerinin velileridir. Sizden kim onları dost edinirse şüphesiz o da onlardandır. Allah zalimler topluluğunu hidayete erdirmez. (diy.meal)

Kur'an ve onu bize en iyi biçimde anlatan Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem'e kulak verelim.

Kardeş olduğumuzu hatırlayalım.

Selam ve dua ile.