Rabbimiz zenginliği zengin müslümanlara bir imtihan olarak yolunda harcasınlar, hayra vesile olsunlar diye vermiş.

Lakin gel gör ki bir çoğu azgınlık, sapkınlık, israf içinde onları bekleyen acı akıbete yürüyor.

Ümmetin zenginlerinin bir kısmı münafık olmasa idi, çoğunluk hayır üzre olsa idi eğer, tek bir gayrımüslime hacet kalmadan, inşallah ümmet tek başına yeterdi cümle aç, susuz, hastalara derman olmaya.

Çöllerde açılmadık su kuyusu kalmazdı, çocuklar geceleri açlıktan ağlamazdı. 

Alayının trilyonları, katrilyonları var, bakıyorsun bir esnaf kadar yardım yapıyor o da göstermelik, hemen kameraya da alınıyor, PR çalışmaları doludizgin.

Tıpkı şu ihtiyar cihandaki din tüccarı hükümetler gibi... 

Milletin vergisiyle bir avuç aileye yardım yapılır, her yere ilanı asılır, reklama daha fazla masraf gider, millet de yüzbinlerce yoksula yardım yapılıyor sanır, kandırılır. 

AB gibi yerlerden muhacirlere fon sağlanır, onun için bile biz yaptık algı operasyonuna gidilir.

Bu çağ aldatma çağı, kim kimi ne kadar aldatabilirse, heyhat, oysa asla aldanmayan kudreti sonsuz bir mahkemeye sevkimiz, çok yakında görecekler.

Şu üç günlük kürede en büyük başarı bir insanın hidayetine vesile olmak, sonra da muhtaçların ihtiyacına... 

Gel gör ki ikisi de gündemde yok, ne sistem ortada ne bireysel çabalar, sadece bir avuç salih mümin var ortada, bir de orta halli samimilerin kendi çapında çabaları.

Şu Arab ülkelerinin diktatör ailelerine kızıyor herkes, oysa o zalimler gibi nice zalimler var her ülkede, yığmış da yığmış, nicesi çalmış da çalmış, nice ülkeler din tüccarı çetelere peşkeş çekilmiş.

Dünya kıyameti sonuna dek hak ediyor. Zalimler cehennemi sonuna dek hak ediyor. 

Şükür ki rahmeti sonsuz Rabbimizin adaleti de sonsuz... Pek yakında bilecekler.