Aydın Alp

Aydın Alp

KENDİN OL, MASKESİZ OL (2)

KENDİN OL, MASKESİZ OL (2)

Sen kendinsin. Kendinle barışık olduğun için de insanları seviyorsun.

“yıllanmış yüreğimi dizeler içinde sunuyorum

hadi yudumla

âşkın en yalansızına çağıran bir duyarlık bu

içtenliğin sevinciyle gözleri taşıran, köpüklü”

Ah ama dünya, açıklığın olduğu berrak bir dünya değil! Köprünün altından çok sular akmış! Artık çamurlu bir hayattır söz konusu olan:

“suların kirletildiğini gördüm

acının böylesinde yanmışlığım yoktu

neyseki köpükleri vardı, öyle ak

akasyalarını yitirmiyordu”

 Ezik insanlar, kompleksli ve güvenilmezdir.

“ah, insanların hali belki ülkemden çok kahrediyor beni

insanlar küçük ve ufku dar

sürekli birbirlerine kötülük düşünmekte

sözle değişmiyor ne yazık ki ne bir insan ne bir ülke...”

 

 Yardım için uzattığın ellerinde, diş izlerine alışman gerekiyordur.

koynumda sancılacak yer kalmadı

korumam artık dost görünenleri

onca acılı deneyden sonra korumam artık

biri adamsa adamdır, gerisi boşuna çaba”

İnsan, nasıl kendisi olmaz? Ya, başkası nasıl olunur, demeyin! Yaşadıklarınızı bir düşünün ve gözlemleyin. Tek yüzlü insanlar ne kadar da azalmış!

“çaresizliğin bin bir yüzü var, benim yüzüm bir

yalan söylemesini öğrenmem gerek

yüzümün sayısını arttırmalıyım, yalanı öğrenmem gerek

fotoğraflarımın çerçevesini de indirdim, rahat akmalıyım”

Baskıcı bir toplumda, insanın yüreği varsa nasıl kanamasın?

 “hey dünya, sen biliyorsun, sen söyle

tarihin kanayan yerlerinde, kuşatılmış ülkelerde

insanlar hangi gerekçelerle sürülüyor gurbete

ben hiç bilmiyorum, hem nerden bilebilirim

adlarını bile unuttuğum sömürgeler öyle uzak

ve yüreğim hiç kanamıyor ve biz hiç öldürülmüyoruz

sahi postu çil çil benekli kaplanı haklıyorlar ya

gözyaşları diniyor, kahkahalar havalanıyor hey dünya

sen söylemesen, ben nerden bileceğim

insan alnına düşen hiçbir gölge mutlak değildir”

Maskeli bir toplumda maskesiz yaşamak, ne kadar da aykırı olmuş! Herkesin burkalı olduğu bir toplumda, başı açık dolaşmak kadar ölümcül olmuş insanın kendisi olması! Müslüman mahallesinde salyangoz satmak kadar aykırı olmuş insanın içinin dışının bir olması! Sesli düşünmek, bir nevi çıplaklar kampında şortla dolaşmak kadar “görgüsüz” ve “avam” sayılır olmuş artık!

 “ya çocuk kalmak gerekiyor ya doruklara çıkmak

yoksa uzatmalı barbar bir gece

karartır içimizdeki ışığı sinsice…”

Ah, maskesiz bir hayat adına sevgiler ve saygılarımla…

 *ALTINA AD YAZILMAMIŞ ŞİİRLER: Aydın ALP-RUHLAR MAHŞERİ (TOPLU ŞİİRLER

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Aydın Alp Arşivi
SON YAZILAR