‘yönetim mağduru yurttaş’ olmak;

Halk olarak Demokrasinin sunduğu kurallar çerçevesinde birilerine sizi ve ülkeyi yönetmeleri için yetki veriyorsunuz, onlar bu yetkinin halk tarafından verildiğini unutuyor, kendilerinin elde ettiği bir hak olarak görüyor, kafalarına göre bir yönetim biçimi sergiliyorlar. Kendilerine yandaş, Candaş, Paradaş, ‘yoldaş’lar buluyorlar, hep birlikte halkı ve ülkeyi mağdur ediyorlar!

Demokrasi yok,

Ekonomi yok,

Sanayi yok,

Tarım yok,

Üretim yok,

İnsan hak ve hürriyetleri yok,

Mağduriyet diz boyu.

İşsizlik,

Parasızlık,

Adaletsizlik,

Haksızlık,

Hukuksuzluk,

Emek sömürüsü var,

Mağduriyet dizi geçmiş boya ulaşmış, boğmaya da az kalmış.

*

Emekli maaşları 27 kat artış göstermiş!

Öyle diyorlar.

Bizim öyle kat mat gördüğümüz yok.

Bir kat artış olsa da ‘bin bereket’ diyeceğiz de..

Yok, öyle bir şey arkadaş, öyle olsa manyak mıyız, ne diye yönetenleri eleştirelim.

27 kat artış demek, refah, huzur demek, sağlıklı beslenme demek, yaşam kalitesinin artması demek oluyor ki, kimsenin şikâyet etme hakkı olmaz.

Şikâyetçi olan kör olur!

Olmayan bir şeye inanıp, kendi kendimizi ikna etmemizi istiyorlar.

Olur mu?

Mağduruz.

Ülke olarak mağduruz.

Yurttaş olarak mağduruz.

Kaybettiler, biliyorlar.

Biz de biliyoruz, onlarda biliyor.

Şimdi ‘İslami meydan okumalar’ deniyorlar.

Yani, Ortadoğu tarzı, mezhepler üzerinden, din üzerinden ayrıştırmaya, kutuplaştırmaya çalışıyorlar.

Tutmadı, tutmayacak.

Ülke için, yurttaş için, ülkede yaşayan; din, dil, ırk, mezhep farklılığı olan ancak, bir arada yaşamayı bilen yurttaşlar topluluğu için, ne kadar acı bir durum.

Yetkiyi veren, dikkate alınmak ister, saygı ister, açlığa mahkûmiyete razı olmaz.

Neyi nasıl, ne şekilde vermiş ise günü geldiğinde aynı şekilde geri almasını da bilir.

Zaten alacakta.

Cumhuriyetin ikinci yüzyılı ülke içinde yurttaşlar topluluğu için de umut veren bir yüzyıl olacak.