Türkiye ilk kez depremi yaşamıyor. Daha önceki tarihlerde de hafızalardan silinmeyen, çok sayıda can ve mal kaybına yol açan depremler yaşandı. Fay hatlarının geçtiği bir coğrafya üzerinde yaşadığımız için depremlerin yaşanması kaçınılmaz. Depremler aynı zamanda bir dünya gerçekliği. Sorun bu gerçekliğe rağmen gereken önlemlerin alınmamasıdır. Depreme dayanıklı konutların yapılmamasıdır. Daha fazla kar edeceğim diye dere kenarlarına yapıldığı gibi fay hatları üzerine dayanıksız yapıların inşa edilmesidir. Dayanıksız ve eksik malzemeler kullanılırken malzemeden çalınması ve bu yapılara yeterli inceleme yapılmadan onay verilmesidir. Ülkemizde bir hastalık olan adam kayırmacılık, yandaşlık gibi hatır gönül ve çıkarsal ilişkiler yüzünden göz yumulmasıdır. Sonuçta deprem gerçeği hatır gönül dinlemeden yıktı geçti. Kentlerin kasabaların yerle bir olmasına, haritadan silinmesine yol açtı.

Her zaman denildiği gibi; doğa boşluğu, tedbirsizliği affetmiyor. Kendi yasalarını uyguluyor. Yaşadığımız 6 Şubat depreminde sadece binalar yıkılmadı. Konutları mezara çeviren çürüyen ahlak ve vicdanlar da yıkıldı. Enkazın altından sadece insanlar değil; çürüyen ahlak ve paradan başka bir şey düşünmeyen vicdanlar da enkazın altında kaldı. Bu yüzden toplum bu depremin sonuçlarını bu kadar ağır yaşamak zorunda mıydık diye çok yönlü olarak sorgulaması gerekmektedir. Çünkü deprem bilim uzmanları bazı depremlerin eli kulağında diye uyarıyor. Benzer sonuçları bir daha yaşamamak için neyi nasıl yaşadığımızı iyi anlamamız gerekiyor.

Birçok kent ve kasaba köyleriyle birlikte enkaz altında kaldı. Bazı illerde, kasabalarda neredeyse dikili bina kalmadı. Buralarda yaşanan insan kaybının yanında ciddi bir ekonomik yıkım da yaşandı. Depremin ekonomik maliyeti üzerine çalışmalar yapıldığında çok yüksek bir meblağın ortaya çıkacağını ekonomistler daha şimdiden açıklıyorlar. Ortaya çıkacak bu yüklü meblağ nasıl karşılanacak?

Yaşanan yüksek enflasyonla birlikte toplumda yoksullaşma oranının artması yaraların sarılmasını etkileyecektir.