Döviz altın yukarı doğru hareketlendi. Yoksulluk ve açlık sınırlarında yaşayanların yürekleri ağzına geldi. Dövizdeki bu uçuşlar bizim başımıza nasıl zam olarak yağacak. Üzerinden fazla zaman geçmeden yaşayarak göreceğiz. Ekonomistlerin dile getirdiği bütçe açıkları nasıl kapanacak. Bize bu nasıl yansıyacak? Vergiler ve zamlar adeta bizi korku tüneline sokmuş gibi bir duyguyu yaşamamıza neden oluyor ve bir türlü tünelin sonunu göremiyoruz. Yolculuk devam ediyor ve ışığı görmeye çalışıyoruz.

Parası olanlar bu süreçte yine karlı çıktı. Parsını döviz ya da altına yatıranlar bu yükselişten karlı çıktı. Ama cebimizdeki paranın alım gücü daha aşağıya düştü. Zaten çarşıdan pazardan aldığımızı bir sonraki gün bulamıyorduk. Bu para piyasalarının hareketlenmesinden sonra bir önceki günü daha da arar olacağız. Kriz sadece ekonomide değil ki bir de iklim krizi var. Sürekli bahsediliyor. Yakın gelecekte yaşamımızı nasıl etkileyecek? Çok insanın çok fazla da umurunda olmayan bir mesele.

Bilim adamları tıpkı depremin yakın gelecekte bizi nasıl etkileyeceğini, nasıl bir can ve mal kaybına yol açacağına ilişkin öngörülerde bulunuyorlar. Aynı şekilde ekoloji bilim insanları da içine girdiğimiz küresel iklim krizinin dünyayı hatta yaşadığımız coğrafyayı nasıl etkileyeceğine ilişkin uyarılarını ve alınması gereken önlemleri sıralıyorlar. Dünyada artan sıcaklık birçok bölgede yakın gelecekte nasıl bir tehlikeyle karşı karşıya kalacağımızı gösteriyor. Bu sıcaklık artışından başta tarımsal üretimler ve kullanılabilir su kaynakları nasıl etkilenecek. Veriler su kaynaklarının gün geçtikçe azaldığını ortaya koymaktadır. Tükenmezmiş gibi sanılan doğal kaynakların artık yetemez hale geldiğini görüyoruz. Bu yetmezmiş gibi depremler ve iyi yönetilememekten kaynaklı ekonomik sorunlar da birleşince; eskilerin deyimiyle sonumuz hiç hayra alamet değil demekten kendimizi alamıyoruz. O kadar çok krizle karşı karşıyayız ki; bu sorunların üzerine biraz kafa yorunca zar zor da olsa korumaya çalıştığımız yaşam coşkusu ve umudumuzu da alıp götürüyor. Bu duygular ister istemez insanda sanki bu koca dünyada kaderimize terk edilmiş hissi uyandırıyor. Öyle anlaşılıyor ki; yaşadığımız dünya ve doğası insanoğluna fazla geliyor. Krizlerin dibini yaşamadan gereken insanoğlu gereken dersleri çıkaramayacak. Yeni bir buzul dönemiyle bu sayfa kapanacak.