İnsanlık geçmişte çok salgın atlattı. O dönemlerde sağlık koşulları, tıp günümüzdeki gibi gelişmemişti. Ama o dönemde de ağır bedeller ödemiş olsalar da başlarına gelen beladan kurtulmayı başardı. Yaşadığımız yüzyılın başlarında 50 ile 100 milyon insanın ölümüne yol açan İspanya gribinden sonra bu kadar büyüklükte dünyayı tehdit eden bir salgın olmadı. Günümüzün belası koronavirüs sınırları aşarak neredeyse dünyayı sardı. Küreselleşti. Ülkeleri eve hapseden, sınır ayrımı gözetmeden herkesin hayatını tehdit eden virüsü yenmek için el birliğiyle hareket edilmektedir. Kaygılar sınır ötelerine kadar uzandı. Ekranlarda gördüğümüz ülkelerarası dayanışma örnekleri duygusal anlar yarattı.

Küresel düzeyde bir salgına dönüşen koronavirüs, ülkeleri esir alıyor, ekonomilerini önemli ölçüde etkiliyor. Bu kriz atlatıldıktan sonra bir dizi etkileri olacaktır.

Virüs salgını ilk ortaya çıktığında gerekli önlemler alınmadığı için küresel tehdit haline geldi. Bütün toplumları sarstı, herkesin her an yanı başında bitiveren, herkesi pençesine alan bir tehdit haline geldi. Görülmeyen düşman virüse karşı gereken önlemleri ciddiyetle ele almayan ülkeler için ödedikleri bedel çok ağır oluyor.

Kriz günleri toplumların yeniden sınandığı günler oluyor. Maruz kalınan tehdit herkesin duyarlılığı ve toplumsal dayanışmayla atlatılacaktır.

Kaosun yaşandığı bir ortamda yaşam alışkanlıkları hiçbir şey olmamış gibi devam edemiyor. Herkesin alışıla gelen yaşam düzeni alt üst oluyor. Ama bunun yanında kendini topluma karşı sorumlu hissetme duygusu daha fazla gelişiyor. İnsanların kendini, sevdiklerini, yakınlarını ve hemşerilerini korumak için kendi sağlığına önem verme bilinci ve sorumluluğu da artıyor.

Betonlaşmış, yeşil alanlardan yoksun mega kentlerde bu kriz zamanlarında eve hapsolmak daha çekilmez hale gelmektedir. Sürekli evde kalmak, televizyon karşısında oturup sürekli benzer haberleri izlemek, ne olacak beklentisi içinde olmak ister istemez insanların ruh sağlığını da etkilemektedir.

Ama en çok zor durumda olanlar ise yaptığı günlük işlerden dolayı ailesinin yaşamını devam ettirmek durumunda olanlar, kimsesizler, barınma yerleri olmayanlar ve yoksullar oluyor. Toplumsal dayanışmayla bu durumda olanlara el uzatılmasıyla karantina günleri daha kolay atlatılacaktır.

Mümin Ağcakaya